Takiej huśtawki emocji dawno nie przeżyłam

Takiej huśtawki emocji dawno nie przeżyłam

piątek, 15 sierpnia 2014

"Śmierć Iwana Iljicza" Lew Tołstoj

Tym razem proponuję małą odskocznię od fantastyki. Dzisiaj chciałabym przedstawić wam dość krótką, lecz bardzo wartościową nowelkę Lewa Tołstoja Śmierć Iwana Iljicza. Sięgnęłam po nią zupełnie przypadkiem. Od dawna chciałam przeczytać choć jeden utwór tego autora, a jako że góra książek na moim biurku wciąż rośnie, sięgnęłam po najkrótszą. Przeczytałam ją szybko, poświęciłam jej najwyżej trzy godziny, ale były one bogatsze w przemyślenia niż parę ostatnich tygodni.


Akcja noweli rozpoczyna się na pogrzebie głównego bohatera, sędziego Iwana Iljicza Gołowina. Wśród obecnych rzuca się w oczy obłuda i hipokryzja, charakterystyczna dla osób z wyższych warstw społecznych. Powodem śmierci Iwana Iljicza była ciężka choroba, której historię czytelnik poznaje w kolejnych rozdziałach. Przed upadkiem i stłuczeniem boku, co było początkiem choroby, Iwan Iljicz był zadowolony ze swego życia. Jego kariera rozwijała się znakomicie, bo od problemów z żoną uciekał w wir pracy. Jednak gdy dokuczliwy ból, wychudzenie i drażliwość bohatera niezaprzeczalnie świadczą o pogorszeniu się jego zdrowia, praca nie daje mu już ukojenia. Przyjaciele odwracają się od niego, jeden po drugim, a żona i dzieci tylko czekają na koniec jego i ich mąk. Śmierć nadchodzi, powoli lecz stanowczo, a chory coraz częściej zadaje sobie pytanie czy jego życie rzeczywiście było tak udane jak sądził.


I jego urzędowanie i jego sposób życia, i jego rodzina, i te sprawy towarzyskie i służbowe, wszystko to mogło być "nie to".


Śmierć Iwana Iljicza zwraca uwagę czytelnika na to, że każdego może spotkać podobny los, choć medycyna dziś jest dużo lepiej rozwinięta. Ludzie wciąż umierają na nieuleczalne choroby. Powstał już niejeden film i niejedna książka o tym, jak to życie należy cenić, bo w każdej chwili możemy je stracić. Ta krótka nowelka ma jednak w sobie coś wyjątkowego. Jest jasna w przekazie i tym samym brutalnie prawdziwa. Opisuje życie, które wielu ludzi wiedzie i nawet nie zdaje sobie sprawy z tego, że to "nie to". Dopiero w chorobie bohater uświadamia sobie, że tylko tracił swój czas na rzeczy nieważne. Tragicznym jest w obliczu śmierci uznać, że całe życie zmarnowaliśmy, zaprzepaściliśmy bezpowrotnie.


Nowelka ta, pisana prostym, pogodnym językiem, jest jednocześnie nieskończenie smutna, pouczająca i uniwersalna. Emanuje pięknem występującym w książkach poruszających ważne egzystencjalne problemy. Gorąco polecam!


Ocena: 8/10.

Pozdrawiam!

16 komentarzy:

  1. Z tego co widzę, to nowela, która daje do myślenia. Z chęcią do niej zajrzę w wolnej chwili.

    OdpowiedzUsuń
  2. Chetnie przeczytam, bo Tolstoja jeszcze nie czytalam.

    OdpowiedzUsuń
  3. Dawno nie czytałam nic Tołstoja.

    OdpowiedzUsuń
  4. Każda z książek tego autora wzbudza refleksje.

    OdpowiedzUsuń
  5. Nie znałam tego tytułu, ale przyznam wydaje się być interesujący.

    OdpowiedzUsuń
  6. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  7. Obecnie kusi mnie o wiele bardziej "Anna Karenina" tegoż autora. A o tej nowelce nawet nie słyszałam wcześniej. Fajnie, że o niej napisałaś:)

    OdpowiedzUsuń
  8. Nie znałam tego tytułu, warto zapamiętać :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Mam ochotę na lekturę pełną refleksji. Możliwe, że dam tej książce szansę. Pozdrawiam :-)

    OdpowiedzUsuń
  10. Nie przepadam niestety za nowelkami.

    OdpowiedzUsuń
  11. Nie czytałam jeszcze nic Tołstoja i muszę to w końcu zmienić. Nowela raczej warta uwagi, chociaż z tego co widzę wzbudzająca trochę ponure refleksje.

    OdpowiedzUsuń
  12. Nigdy nie czytałam Tołstoja, ale taką krótką nowelę chętnie przeczytam :)

    Zapraszam do mnie na wyzwanie: "Stare, dobre czasy!"
    pasion-libros.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  13. Z reguły nie czytam nowelek, ale powyższa publikacja Tołstoja zaciekawiła mnie swoim uniwersalnym pięknem, dlatego wyjątkowo dam jej szansę poznania.

    OdpowiedzUsuń
  14. Uwielbiam nowele. Nie wiem czemu, ale ich czytanie sprawia mi ogromną przyjemność. Skoro ta jest tak dobra i zmusza do refleksji, to koniecznie muszę ją przeczytać. :)

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...