"Zew Cthulhu" H. P. Lovecraft

Opis z okładki:

Zew Cthulhu to zbiór pięciu najbardziej znanych, najstraszniejszych opowiadań niekwestionowanego mistrza opowieści niesamowitej – Howarda Phillipsa Lovecrafta. Zew Cthulhu, Widmo nad Innsmouth, Szepczący w ciemności, Zgroza w Dunwich oraz Kolor z innego wszechświata to absolutny kanon twórczości pisarza z Providence; utwory, które inspirowały całe późniejsze pokolenia pisarzy, malarzy, filmowców, a nawet muzyków. Zbiór ozdabiają klimatyczne ilustracje Krzysztofa Wrońskiego, a uzupełnia go posłowie tłumacza i znawcy twórczości Lovecrafta – Mateusza Kopacza. Wszystkie opowiadania są w nagrodzonym tłumaczeniu autorstwa Macieja Płazy.

Największym dobrodziejstwem naszego świata wydaje mi się to, że człowiek nie potrafi objąć go rozumem. 

Moja opinia:

Tę pozycję czytało mi się dużo dłużej niż inne. Musiałam przywyknąć do wyrafinowanego języka, wyszukanych słów. Jakbym czytała piękną baśń wzbogaconą o wszechobecną nutę niepokoju. Z czasem dostawałam kolejne elementy układanki, z których wyłaniała się inna rzeczywistość i przerażająca, czająca się w mroku siła, czekająca na idealny moment by zaatakować...

Czyżbym uchylił rąbka kosmicznych zgróz przekraczających człowieczą wytrzymałość?

Po (subiektywnie, bo zależy kto do czego przywykł) długich, bardzo obrazowych i sugestywnie tajemniczych opisach krajobrazu, historii odwiedzanych miejsc i losów bohaterów, w każdym opowiadaniu nadchodził w końcu czas na akcję. Przerażające spotkania z przedziwnymi stworami, obrzydliwe obrzędy i spektakularne ucieczki wciągały mnie na dobre i nie pozwalały się oderwać. 

Nie uchybię chyba duchowi tego monstrum, jeśli powiem, że w cokolwiek nieumiarkowanej wyobraźni skojarzył mi się jednocześnie z ośmiornicą, smokiem i karykaturą człowieka. 

Zew Cthulhu to pierwsze opowiadanie na naszej liście, o ile nie zdecydujemy by czytać od środka ;) Pełni rolę wprowadzenia i nawiązuje się do niego we wszystkich opowiadaniach (za wyjątkiem Koloru z innego wszechświata). Bardzo przypadł mi do gustu sposób w jaki opowiadania zostały ułożone. Mimo, że każdy stanowi osobną historię, subtelnymi nawiązaniami składają się w jedną całość. Właśnie fakt, że opowiadają o zdarzeniach mających miejsce w różnych latach i lokalizacjach, daje wrażenie pełniejszego obrazu tej rozszerzonej rzeczywistości. Uczeni, marynarze, wieśniacy  - wieloma parami oczu możemy spojrzeć na w gruncie rzeczy podobne zdarzenia. Tego efektu nie osiągniemy w historii prowadzonej przez jednego bohatera głównego. 

Skrzydlaci nie jedzą ludzkiego pożywienia, ani ziemskich stworzeń, przywożą sobie własny prowiant z gwiazd. 

Gdybym miała wybrać faworyta wśród opowiadań z tego tomu, odpowiedziałabym bez wahania - Widmo nad Innsmouth. Świetnie, świetnie mi się je czytało. Czułam napięcie już w pierwszym podrozdziale, jadąc rozklekotanym autobusem wraz z bohaterem do tego  kiedyś wielkiego miasteczka, dziś opanowanego przez dziwny kult, z mieszkańcami z pokolenia na pokolenie coraz bardziej  zamkniętymi i zdegenerowanymi. A co się tam potem działo ... to po prostu trzeba przeczytać ;)

Bliski kontakt ze zjawiskiem dziwnym i niesamowitym częściej działa na nas paraliżująco niż inspirująco. 

Lektura Zew Cthulhu była ciekawym doświadczeniem. Rzadko sięgam po zbiory opowiadań, a gatunek grozy ma w zanadrzu wiele oryginalnych perełek. Tę pozycję uważam za bardzo udany początek przygody z twórczością H. P. Lovecraft'a. Mam nadzieję, że starczy mi czasu by poznać ją w całości ;)

Polecam i pozdrawiam!

W końcu najdziwniejsze nawet i najdziksze mity często bywają po prostu symbolicznym bądź alegorycznym wyrazem jakiejś prawdy ... 

Za możliwość przeczytania bardzo dziękuję Wydawnictwu In Rock - Vesper!