"Udręka" Lauren Kate

Opis:

Piekło na ziemi.

Tak właśnie czuje się Luce z dala od swojego chłopaka Daniela, upadłego anioła. Minęła wieczność, nim się odnaleźli, ale teraz znów się rozstaną... Daniel musi walczyć z Wygnańcami – nieśmiertelnymi, którzy chcą zabić Luce. Dziewczyna ukrywa się w Shoreline, szkole na skalistych wybrzeżach Kalifornii, gdzie przebywają wyjątkowo uzdolnieni uczniowie – Nefilim, potomkowie ludzi i upadłych aniołów. W Shoreline Lucy dowiaduje się, czym są cienie i jak może je wykorzystać, by zobaczyć swoje wcześniejsze wcielenia. Jednakże, im więcej się dowiaduje, tym bardziej prześladuje ją myśl, że Daniel nie powiedział jej wszystkiego. Coś przed nią ukrywa – coś niebezpiecznego.

A jeśli wersja przeszłości, którą opowiedział jej Daniel, nie jest prawdziwa?

A jeśli przeznaczeniem Luce jest życie z kimś innym?

Moja opinia:

Na pierwszy rzut oka druga część Upadłych niewiele różni się od poprzedniej. Luce znów jest nowa w szkole, ma dziwną i niemiłą przyjaciółkę, poznaje Milesa, który się w niej zakochuje - mamy trójkąt miłosny, Daniel jest tajemniczy, co drażni Luce, więc przez większą część książki kłócą się, a na końcu następuje bitwa, z której Luce udaje się wyjść cało. Wprawdzie rozumiem, że w obrębie jednej serii charakter powieści nie powinien się drastycznie zmieniać, ale miałam wrażenie, że czytam totalnie skopiowaną książkę z małymi różnicami. Zmieniali się niektórzy bohaterowie, miejsce wydarzeń i powód kłótni Daniela i Luce. Poza tym, nic nowego. 

Niesamowicie irytowało mnie zachowanie Luce. Miała wokół siebie przez cały czas przynajmniej jednego anioła, demona lub Nefilim, którzy są od niej silniejsi i odporniejsi. Ale jak na złość, Luce pchała się we wszystkie możliwe zagrożenia, jakby narażanie siebie, gdy wszyscy jej tak wytrwale strzegą, było jej nadrzędnym celem. Po co ona w ogóle wskoczyła do wody ratując Dawn, gdy miała wokół siebie pół szkoły Nefilim oraz nauczycieli - anioła i demona? To przecież kwestia zdrowego rozsądku. Drażnił mnie również jej egoizm. Wciąż zastanawiała się jak zmusić Głosicieli do pokazania jej przeszłości i jak przekonać Daniela, by wyjawił jej wszystkie tajemnice. Zachowywała się wobec niego po prostu namolnie. Przecież każdy ma prawo do tajemnic i skoro kocha go tak bardzo, niech da mu wreszcie spokój. 

W miarę poznawania Upadłych polubiłam Daniela i fragmenty z jego udziałem czytałam z największą uwagą. Ale również w jego zachowaniu zaczęłam dostrzegać drażniące elementy. Był zdecydowanie nadopiekuńczy. Na miejscu Luce, czułabym się przytłoczona jego poświęceniem i miałabym wyrzuty sumienia, że nie mogę odpłacić mu się tym samym. Do tego tak bardzo skupił się na ochronie Luce, że zapomniał o pielęgnowaniu samego uczucia.

Mimo wszystko pochłonęłam tę książkę w zawrotnym tempie. Lauren Kate posługuje się językiem prostym, ale w sposób niesamowicie wciągający. Nawet się nie zorientowałam, że dotarłam do ostatniej strony. 


W opinii skupiłam się na minusach książki, ale mimo wszystko uważam, że warto ją przeczytać. Otwiera przed nami świat, który pochłania bez reszty. Z pewnością sięgnę po kolejną część.

Moja ocena: 6/10.

Pozdrawiam!