"Czerwień rubinu" Kerstin Gier

Opis:

Pewnego dnia piętnastoletnia Gwen odkrywa, że jest posiadaczką genu podróży w czasie – niespodziewanie przemieszcza się o sto lat wstecz. Okazuje się, że nie jest jedynym podróżnikiem - istnieje całe tajne bractwo, zajmujące się kontrolą dwunastu podróżników w czasie – Gwen jest ostatnim z nich. Szybko odkrywa, że jedenastym jest bardzo atrakcyjny dziewiętnastolatek: Gideon. Ale zakochiwanie się nie jest takie proste gdy się skacze tam i z powrotem w czasie i gdy trzeba wypełnić niebezpieczną misję w XVIII. wieku.

Moja opinia:

O Czerwieni rubinu czytałam mnóstwo pozytywnych recenzji. Spodziewałam się powieści, która mnie zachwyci i na długo pozostanie w pamięci. Czy sprostała oczekiwaniom?

Pierwsza część Trylogii Czasu bez wątpienia ma swój niezwykły urok i klimat. Osobiście uwielbiam wszystko, co związane z podróżami w czasie. Interesujący wydaje mi się ubiór i sposób wysławiania się ludzi z minionych epok, a takich akcentów nie brakuje w tej powieści.


Narracja prowadzona jest w pierwszej osobie, z punktu widzenia Gwendolyn (choć w książce częściej można spotkać Gwen), a więc to ją poznajemy najlepiej. Jest osobą dość nieśmiałą i z pozoru przeciętną, ale w głębi kryje się niezależna, odważna, stanowcza i ciekawa świata dziewczyna. Nie daje sobie "w kaszę dmuchać". Ma swoje zdanie i nie daje się zwieść Gideonowi, przystojnemu i bardziej doświadczonemu Podróżnikowi. Jest twarda, choć wydaje się, że nie jest tego w pełni świadoma. Mam nadzieję, że z czasem odkryje swój potencjał.

Bohaterowie Czerwieni rubinu mają szczęście żyć w świecie, w którym podróże w czasie są możliwe. Na pewno wielu ludzi (w tym ja) dałoby się pokroić za możliwość odbycia choć jednej. Na szczęście dzięki tej powieści możemy choć posmakować tego pięknego świata. Naprawdę warto. Polecam z całego serca!

Moja ocena: 9/10.


Pozdrawiam!

Przedstawiam wam piękną piosenkę, która cały czas krążyła po mojej głowie, gdy czytałam Czerwień rubinu.