Takiej huśtawki emocji dawno nie przeżyłam

Takiej huśtawki emocji dawno nie przeżyłam

czwartek, 18 marca 2021

"Wehikuł czasu" H.G. Wells PREMIERA 18 marca

Opis:

„Wehikuł czasu”, wydany po raz pierwszy w 1895 roku, to jedna z najważniejszych powieści w historii światowej literatury science fiction. Fabuła skupia się na losach naukowca, Podróżnika w Czasie, który za pomocą własnoręcznie skonstruowanego urządzenia udaje się w odległą przyszłość, gdzie spotyka dwie odmienne rasy ludzkie – Elojów i Morloków. Autor, podobnie jak w większości swoich powieści, stawia w niej pytanie o wizję rozwoju ludzkości i to nie tylko w kontekście naukowo-technicznym, ale przede wszystkim społecznym. Zagadnienia teorii ewolucji łączy z wizją walki klas, nierówności społecznych, feminizmu. Debiutancka, a zarazem niezwykle wizjonerska, niepokojąca, ponadczasowa – jedna z najbardziej znanych powieści Herberta George’a Wellsa.



Tak mi się tedy przedstawiał świat w roku 802 701 
w trzecim dniu mego tam pobytu. 


Moja opinia:

Wizjonerski klasyk science fiction, który zaskoczył mnie oryginalnością spojrzenia na przyszłość ludzkości. 


Łatwo uwierzyć w to wieczorem, ale poczekajmy do rana. 

Poczekajmy na trzeźwy osąd poranka.


Podróżnik w Czasie jest w centrum tej historii, choć początkowo jeden z jego znajomych, który wśród innych mężczyzn rozróżnianych nazwami zawodów lub funkcji, jak Psycholog, Lekarz, Dziennikarz czy Burmistrz. Mężczyźni spotykają się w domu Podróżnika w Czasie na posiłek i pogaduchy. Lwią częścią książki jest opowieść głównego bohatera o podróży w przyszłość, z której właśnie udało mu się wrócić.


Czy człowiek może tak się zakurzyć, 
zanurzywszy się w paradoksie?



Książka napisana jest pięknym językiem, do tego wydana cudownie. Klimatyczne ilustracje dodają charakteru książce i ma się wrażenie, że czyta się jakąś zapomnianą opowieść, tajemniczą baśń o przyszłości. 


Czerwony zachód słońca przywiódł mi na myśl zachodzące słońce ludzkości. 



Przez tekst przebija się nieciekawa wizja przyszłości Ziemi, w której ludzie z czasem sprowadzani są do swej roli w społeczeństwie. Nazywanie mężczyzn słuchających opowieści według nazw zawodów czy funkcji jest tutaj wymowne, jakby istnienie osoby, to co ją wyróżnia, sprowadzało się jedynie do roli w społeczeństwie. "Imię" Podróżnika w Czasie jest swoją drogą ciekawe, sugeruje, że to jest jego zawód i w tym społeczeństwie główna funkcja, cel istnienia. 


Był to jakiś wariacki szał.


Bardzo ciekawa, oryginalna pozycja w moim czytelniczym repertuarze. Cieszę się, że miałam okazję ją poznać. Dała mi kilka ciekawych przemyśleń i myślę, że zostanie w mojej głowie jeszcze na jakiś czas.


Pozdrawiam!


Za możliwość przeczytania bardzo dziękuję Wydawnictwu In Rock - Vesper!


17 komentarzy:

  1. Dobra fantastyka - jak to ja zawsze mawiam - piszę też - zawsze w cenie. Autor znany, twórczość też :) Serdecznie pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Jestem bardzo ciekawa tej książki i mam nadzieję, że gdzieś ją wcisnę do swojego czytelniczego grafiku.

    OdpowiedzUsuń
  3. Brzmi ciekawie, lubię czasem sięgać po klasykę. :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Na pewno dla wielbicieli gatunku jest to bardzo ciekawa lektura.

    OdpowiedzUsuń
  5. Czytałam kilka lat temu, bardzo dobra książka, z tych co to się nie starzeją.

    OdpowiedzUsuń
  6. Hey dear! Loved your post and allready followed your blog, i want invite you to visit and follow my blog back <3

    www.pimentamaisdoce.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  7. Mam tę książkę w planach.

    OdpowiedzUsuń
  8. Chociaż moja lista książek, które chcę przeczytać nie ma końca to własne dopisałam do niej ten tytuł. ;)

    OdpowiedzUsuń
  9. Muszę ją przeczytać. Cieszę się, że ponownie wydano tę książkę.
    Książki jak narkotyk

    OdpowiedzUsuń
  10. Też ostrzę ząbki na ten tytuł, klasyka sf to zdecydowanie to, co lubię!

    OdpowiedzUsuń
  11. Ja i ten gatunek to zupełnie inne światy :D

    OdpowiedzUsuń
  12. Klasyk ❤ od niego bardzo lubię NIEWIDZIALNEGO CZŁOWIEKA

    OdpowiedzUsuń
  13. Lubię filozofię. Przede wszystkim za to, że takie trochę lanie wody, fajnie jest później przerabiać na konkret, potrzebny w życiu.

    OdpowiedzUsuń
  14. Mnie nawet nie trzeba zachęcać, do przeczytania na 100% - zaległa klasyka. ;)

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...