"Śpiący przebudzony" H.G. Wells

Opis wydawcy:

Bohater powieści, Graham, w wyniku przedawkowania leków na bezsenność zapada w śpiączkę, z której budzi się ponad 200 lat później, na początku XXII wieku. Okazuje się, że w wyniku splotu przypadków jest obecnie najbogatszym człowiekiem na świecie. Mimo to zderzenie wychowanego w wiktoriańskiej Anglii dżentelmena z realiami przyszłości jest bardzo bolesne: Graham nie potrafi odnaleźć się w nowej rzeczywistości, nie akceptuje zasad rządzących światem, przytłacza go postindustrialny charakter metropolii, zatracenie indywidualności przez jego mieszkańców, kult pracy i pieniądza. 

„Śpiący przebudzony” to kolejny popis wizjonerskiej wyobraźni Herberta George Wellsa, klasyczna antyutopia, której echa rozbrzmiewają w tak uznanych dziełach jak „Nowy wspaniały świat” Huxleya, czy „Rok 1984” Orwella.

Szczęście bardzo często przychodzi, kiedy najmniej się go spodziewamy.

Moja opinia:

Inspirująca pozycja. Mało w niej akcji i nie należy do łatwych lektur, jednak piękno języka wynagradza trud.

Nie czuje, nie trawi, serce nie bije.

Historia Grahama brzmi bardzo nieprawdopodobnie. Zapada w sen trwający ponad dwieście lat. W tym czasie świat pędzi do przodu, a on nie starzeje się, nie rusza się, wszystkie funkcje ciała czekają w zawieszeniu. Budzi się po dwóch wiekach w zupełnie innej rzeczywistości. Zmiany nastąpiły na wszystkich płaszczyznach, od innej waluty i systemu liczbowego, po ogromne bogactwo Grahama jakie wyrosło z odziedziczonych po przyjaciołach majątkach. Bohater staje przed trudnym zadaniem znalezienia swego miejsca w tej niecodziennej sytuacji.

Ci ludzie, jego ludzie, od samego początku szli wprost w pułapkę. 

Chyle czoła przed potęga wyobraźni Pana HG Wellsa. Wizja świata XXII wieku jest złowroga, inspirująca i pouczająca. Mroczny los przeludnionych miast zmusza do refleksji nad tym, czy aby na pewno nasz świat zmierza w dobrym kierunku. Do tego język autora jest niezmiennie piękny, tak jak w "Wehikule czasu" i "Wsypie Doktora Moreau". Policzyłam, zaznaczyłam aż dwadzieścia dwa cytaty, które nadawały się do umieszczenia w tej notce. Wybór był naprawdę trudny.

Żyjemy w niespokojnych czasach, kiedy nikt nie jest niczego pewien. 

Nie jest to jednak pozycja bez wad. Wiele fragmentów dłużyło mi się, nie wzbudzało zainteresowania i musiałam zmuszać się do dalszej lektury. Traciłam koncentrację i cofałam się do przeczytanych już akapitów, bo nie pamiętałam o czym opowiadały. Historia rozwlekła się. W moim odczuciu powinno być mniej opisów, co skróciłoby tekst, lub należałoby go uzupełnić o więcej akcji, by czymś urozmaicić bezdialogowe rozdziały. 

Pielgrzymka do bycia, istnienia, wydaje się trudna i niezmiernie długa.

Problem stanowiła dla mnie również zupełna niewiedza towarzyszącą bohaterowi i czytelnikowi w pierwszej połowie książki. Właśnie tam wydarzyło się najwięcej akcji, ale wypełniona była faktami, które jeszcze nie układały się w jasny obraz. To studziło mój zapał i przegrzewało umysł. Pytania piętrzyły się, a na odpowiedzi długo trzeba było czekać. 

Co za dziwne, co za nieprawdopodobne spotkanie!

Polecam tę pozycję tym, którzy zamiast szybkiej akcji szukają inspirującej wizji i pięknego języka. Którzy chcą poznać rozterki osoby wrzuconej w nieznaną rzeczywistość. Którzy szukają świata prosto z niepokojących snów o zatłoczonych miastach, bezdusznych i pełnych nierówności społecznych. Którzy chcą przekonać się, jak może potoczyć się walka o lepsze jutro w odległej przyszłości.

Pozdrawiam! 

Za możliwość przeczytania bardzo dziękuję Wydawnictwu In Rock - Vesper!